dr Łucja Iwanczewska

Łucja Iwanczewska – adiunkt w Katedrze Performatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktor nauk humanistycznych. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i podyplomowych studiów z zakresu Gender w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ.

Autorka książek monograficznych: Muszę się odrodzić. Inne spotkania z dramatami Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz  Samoprezentacje. Sade i Witkacy.

Zajmowała się teatrem i dramatem XX wieku, głównie dramaturgią Stanisława Ignacego Witkiewicza, teatrem Jerzego Grotowskiego i Tadeusza Kantora. Była autorką projektu badawczego Biografie w teatrze, w ramach programu Kto inspiruje? Tadeusz Kantor realizowanego przez Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka. W Cricotece prowadziła też cykliczne warsztaty poświęcone twórczości Tadeusza Kantora. Współpracowała z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, gdzie prowadziła seminaria w ramach Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań („Grotowski i anarchia myślenia”, „Teatr agonu i możliwych przyszłości”) i uczestniczyła w licznych konferencjach. Naukowo i dydaktycznie współpracowała także z Akademią Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, z Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, z Domem Spotkań z Historią w Warszawie, wrocławskim Teatrem Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego, Teatrem Polskim w Bydgoszczy (udział w projekcie naukowym „Archiwum (polskiej) nowoczesności, wykłady, udział w debatach), z Biennale Warszawa (udział w projekcie naukowym „Humanistyka przyszłości”), z Instytucją Kultury im. Krystyny Bochenek Katowice Miasto Ogrodów (prowadzenie warsztatów w ramach Katowickiej Rundy Teatralnej), z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (warsztaty naukowe, wykłady w ramach projektu „Filozofie teatru”, autorska konferencja „Nie może tak zostać! Polski punk”, udział w licznych panelach, debatach i konferencjach, cykl autorskich wykładów „Partycypacje, emancypacje, transformacje. Teatr intelektualnej wspólnoty”), z Muzeum Sztuki w Łodzi, z Narodowym Teatrem Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Była uczestniczką grantu badawczego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Polska dramatyczna. Ustanawianie i negocjowanie wspólnoty w dramacie polskim po 1765 roku”w ramach którego napisała cztery teksty naukowe, brała udział w konferencjach w Krakowie i Warszawie, zajmowała się organizacją konferencji naukowej „Polska dramatyczna 2. Dramat i dramatyzacje w XVIII i XIX wieku”Laureatka konkursu wydawniczego organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

Zajmuje się zagadnieniami performatywności zjawisk kultury, polskiej kontrkultury i kultury potransformacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem sztuk performatywnych. Interesują ją związki pomiędzy sztuką, polityką i przestrzenią społeczną. Publikowała w „Dialogu”, „Didaskaliach”, „Performerze”, „Polish Theatre Journal”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Kontekstach”, „Tekstach Drugich”, w wielu pracach zbiorowych polskich i zagranicznych.

Aktualnie przygotowuje autorską monografię „Nieudane emancypacje. Polski montaż kulturowy lat 90.”.  

Najnowsze publikacje:

https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/submissions?archived

 

Dyżur w semestrze letnim: każdy czwartek, 11.30, pokój 69